Η πρόταση συγκροτείται πάνω σε ένα ιδιόμορφο ισχυρό γραμμικό άξονα που εξασφαλίζει σ΄ αυτήν συνθετική δομή ανοιχτή, κινητική, ποικιλόμορφα μεταλλασσόμενη διατυπωμένη με απλότητα, σαφήνεια και δύναμη. Με τον τρόπο αυτό γεννιέται φυσιολογικά και ο εσωτερικός υπαίθριος πεζόδρομος που διατρέχει τη σύνθεση από άκρου εις άκρο. Οι κτιριακοί όγκοι αρθρώνονται σε πτέρυγες που εξελίσσονται σπειροειδώς γύρω από ένα κεντρικό αιθριακό χώρο. Πρόκειται για μια σπείρα που περιελίσσεται ως καθαρή, γρήγορη μονοκονδυλιά. [:elteam] Αρχιτέκτονες: Μίλτος Κατσαρός, Βίκυ Κοντιζά, Κατερίνα Μιχαλοπούλου, Σοφία Τσιράκη Σύμβουλος αρχιτέκτων: Τάσος Μπίρης Συνεργάτης φοιτήτρια αρχιτεκτονικής: Ξανθή Παλαιολογοπούλου Μελέτη: 2001

[:elteam]Αρχιτέκτονες: Τάσος Μπίρης, Γιώργος Αγγελής, Αλέξανδρος Κλειδωνάς, Γιώργος Παπαγιανόπουλος Συνεργάτες φοιτητές αρχιτεκτονικής: Δημήτρης Παπανικολάου, Γιάννης Παπαδόπουλος

Η πρόταση έχει το χαρακτήρα χαλαρής, ασυνεχούς συγκρότησης φαινομενικά τυχαίων διάσπαρτων «γραμμών και σημείων» που δεν υπακούουν σε ενιαίο ορθοκανονικό σύστημα αξόνων και κανάβων. Εντούτοις υφίστανται συνθετικές σχέσεις οι οποίες θα μπορούσαν να αποκρυπτογραφηθούν αν φανταζόταν ότι η διάταξη που έχει σχεδιαστεί είναι το «θρυμματισμένο ερείπιο» ενός κτηρίου που προϋπήρξε παλαιότερα στην ίδια θέση. Αναλόγως προς την χάραξη αυτή, η κίνηση προς το κτιριακό συγκρότημα έχει τον χαρακτήρα τεθλασμένης σταδιακής διείσδυσης. Συνεπώς, η σύνθεση δεν γίνεται αντιληπτή με μιας και στο σύνολο της. Αντιθέτως ανακαλύπτεται και αποκρυπτογραφείται κατά φάσεις. Ο επισκέπτης συναντά τα «κατακερματισμένα» στοιχεία της πάνω στο βήμα του, καθώς πραγματοποιεί έναν ευχάριστο περίπατο. [:elteam] Αρχιτέκτονες: Κατερίνα Μιχαλοπούλου, Αντώνης Τουλούμης, Σοφία Τσιράκη Σύμβουλος αρχιτέκτων: Τάσος Μπίρης Συνεργάτες φοιτητές αρχιτεκτονικής: Δημήτρης Παπανικολάου, Γιάννης Παπαδόπουλος, Ξανθή Παλαιολογοπούλου.

[:elteam] Αρχιτέκτονες: Αλέξανδρος Βαζάκας, Κωνστάντιος Δασκαλάκης, Μαρία Μανδαλάρη, Μαρίνα Στασινοπούλου Σύμβουλος αρχιτέκτων: Τάσος Μπίρης Συνεργάτες φοιτητές αρχιτεκτονικής: Δημήτρης Παπανικολάου, Γιάννης Παπαδόπουλος

[:elteam] Αρχιτέκτονες: Δημήτρης Μπίρης, Δημήτρης Λουκόπουλος, Κέλλυ Βρεττού (Αρχιτεκτονικό Γραφείο Τάσου Μπίρη - Δημήτρη Μπίρη και Αρχιτεκτονικό Γραφείο Δημήτρη Λουκόπουλου) Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Τάσος Κανέλλος, Νεκτάριος Κεφαλογιάννης Στατική μελέτη: Γιώργος Λάμπρου Η/Μ μελέτη: Λ.Δ.Κ. Σύμβουλοι Τεχνικών και Αναπτυξιακών Έργων Ε.Π.Ε., Δημήτρης Κιριμλίδης Τρισδιάστατες απεικονίσεις: Τάσος Κανέλλος Μελέτη : 2004

Χαρακτηριστικά στοιχεία για τη διαμόρφωση της πρότασης αποτελούν: α) η επιθυμία του Δήμου για ένα κτίριο που να αξιοποιεί συστήματα παθητικής εξοικονόμησης ενέργειας και β) η διατήρηση μιας έντονης φυσικής βραχώδους έξαρσης που καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του οικοπέδου. Η κάτοψη του κτιρίου έχει σχήμα Γ, ανάμεσα στα σκέλη του οποίου αναπτύσσεται ένας εσωτερικός πολυώροφος κεντρικός κοινωνικός πυρήνας. Η όψη είναι υαλόφρακτη με εξωτερικά κινητά συστήματα ηλιοπροστασίας. Ο χώρος αυτός αξιοποιεί την ηλιακή ενέργεια με το σύστημα του θερμοκηπίου. Ο βράχος ενσωματώνεται λειτουργικά και αισθητικά στη σύνθεση. [:elteam]Αρχιτέκτονες: Τάσος Μπίρης, Δημήτρης Μπίρης, Πάνος Κόκκορης Στατική μελέτη: Θόδωρος Βουδικλάρης, Νίκος Δέτσης Η/Μ μελέτη: Γιώργος Χριστοφίλης Υπαίθρια γλυπτική διαμόρφωση: Νέλλα Γκόλαντα Κατασκευή: 2004

[:elteam]Αρχιτέκτονες: Αρχιτεκτονικό Γραφείο Τάσου Μπίρη - Δημήτρη Μπίρη Υπεύθυνος μελέτης: Δημήτρης Μπίρης Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Κέλλυ Βρεττού, Έφη Βιτζηλαίου Στατική μελέτη: Παγώνης - Xρονέας - Κινάτος Ε.Ε. Η/Μ μελέτη: Γιώργος Χριστοφίλης Εποπτεία μελέτης: ΥΠ.ΠΟ./Διεύθυνση Μελετών Μουσείων Μελέτη: 1996 Κατασκευή: 2004

Η πολυκατοικία που παρουσιάζεται έχει γεννηθεί µέσα από την γνωστή και ευρύτατα εφαρµοζόµενη τυπική διαδικασία της “αντιπαροχής”. Περιλαμβάνει στο ισόγειο ανεξάρτητη μόνιμη έκθεση γλυπτικής με πατάρι και στους ορόφους από ένα διαμέρισμα 80 τμ περίπου. Με την ιδέα της τοποθέτησης του “ακάλυπτου” µπροστά επί του κεντρικού δρόμου η σύνθεση λειτουργεί, µέσω της βασικής στερεομετρικής συγκρότησης του δομημένου και κενού χώρου της, σαν ανοιχτή αγκαλιά προς την πόλη και το απέναντι πάρκο “Συγγρού”. Το κτίριο διατηρεί την συνοχή του συνολικού του σχήματος, σε µια σχέση “βάσης”, “κορµού” και “στέψης” όπως συνέβαινε και στην εφαρμογή του Μοντερνισμού του΄30 . [:elteam] Αρχιτέκτων: Σοφία Τσιράκη Σύμβουλος αρχιτέκτων: Τάσος Μπίρης Στατική - Η/Μ μελέτη: Σταύρος Πολυχρονάκης Μελέτη: 2000, Κατασκευή: 2005

Οι διαστάσεις του οικοπέδου ήταν τέτοιες που επέτρεψαν το σχεδιασμό και την κατασκευή, όχι μιας γραμμικής πτέρυγας, αλλά μιας σπειροειδούς διάταξης με εσωτερικό αίθριο. Η σπειροειδής κίνηση της κτιριακής μάζας σταδιακά κλιμακώνεται σε κατακόρυφη έξαρση, καθώς αποκτά ύψος. Αυτή η ανοδική έξαρση ακολουθείται και υπερτονίζεται παράλληλα από το "ξεδίπλωμα" της μεταλλικής στέψης. Η σύνθεση χρησιμοποιεί κατακόρυφες επιφάνειες πλήρωσης χρωματισμένες στην πολυγνώτεια κλίμακα της ώχρας, του κίτρινου, του γαλάζιου και του καφέ. [:elteam] Αρχιτέκτονες μελετητές: Γεωργία Δασκαλάκη, Γιάννης Παπαδόπουλος Σύμβουλος αρχιτέκτων: Τάσος Μπίρης Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Ανθή Βερυκίου, Άννα Μωραΐτου Στατική μελέτη: Νίκος Παγώνης, Νίκος Χρονέας, Χρήστος Κινάτος, Πολύβιος Κινάτος Συνεργάτης πολ. μηχ.: Κώστας Πολυχρονόπουλος Η/Μ μελέτη: Νίκος Τσαγκανός, Μιχάλης Θεοδοσίου - Τ.Ε.Η.Μ. Ε.Π.Ε. Συνεργασία με Τεχνική Υπηρεσία Γ.Ε.Κ. Μελέτη: 2006 Κατασκευή: 2009

Δεν επιχειρήσαμε το κτίριο -κατά κάποιο τρόπο- να αναπαριστά τη φαντασία ενός παιδιού, απλώς εκμεταλλευόμενοι την πρωτοτυπία της αρχιτεκτονικής μορφής και της αισθητικής της. Αντιθέτως, αυτός ο λειτουργικός βρεφονηπιακός σταθμός αποτελεί ένα εισαγωγικό «μάθημα» στο συντακτικό του αρχιτεκτονικού χώρου. Την ίδια στιγμή, αποτελεί και ένα φιλικό παιχνίδι του ίδιου του χώρου για τους νεαρούς κατοίκους του. Ένα παιχνίδι με την αρχιτεκτονική, το οποίο παίζεται καθώς ο κάτοικος ζει σε αυτή, με τον ειδικό τρόπο που τα παιδιά γνωρίζουν (και μπορούν) να κάνουν όταν η αρχιτεκτονική τους το επιτρέπει. Έτσι, το ίδιο το κτίριο καθιστά αυτό το παιχνίδι εφικτό. Στην ουσία, η σύνθεση αποτελείται από ορισμένα βασικά αρχιτεκτονικά αρχέτυπα, τα οποία συγκροτούν όλα μαζί ένα λειτουργικό και αισθητικό Όλο. [:elteam] Υπεύθυνος μελέτης: Τάσος Μπίρης Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Έφη Βιτζηλαίου, Κέλλυ Βρεττού Στατική μελέτη: Θόδωρος Βουδικλάρης, Νίκος Ζιρήλειος Η/Μ μελέτη: Γιώργος Κοντορούπης, Γιώργος Χριστοφίλης Υπεύθυνος εργοταξίου: Μάριος Τριανταφυλλίδης, πολιτικός μηχανικός Μελέτη: 1993 Κατασκευή: 2007

Το κτίριο δεν επιχειρεί να «διορθώσει» ή να «αποφύγει» το δύσκολο σχήμα ισόπλευρου τριγώνου που έχει το οικόπεδο. Αντιθέτως, το αποδέχεται, το αφομοιώνει και το αξιοποιεί στο έπακρο, αλλά με έναν ιδιόμορφο τρόπο: Δεν προβάλει στο χώρο ως στατικό τριγωνικό «blob», αλλά ως τριγωνική σπειροειδής διάταξη πτερύγων. Η δυναμική της κίνηση είναι μια μετάβαση από το εξωτερικό όριο επί της εθνικής οδού προς τον εσωτερικό πυρήνα της σύνθεσης, το στεγασμένο και ασκεπές αίθριο. Η αριστερόστροφη αυτή διείσδυση γίνεται ορατή εξαρχής καθώς τονίζεται στην κύρια όψη από την υψίκορμη είσοδο του διαμπερούς πεζόδρομου και τον ελεύθερο τοίχο από τσιμεντόλιθους που τον διατρέχει. Έτσι η όψη αυτή αποτελεί το συμβολικό «σημάδι» της σύνθεσης, που γίνεται αντιληπτό, όχι μόνο κατά την αργή περιπατητική κίνηση προς το κτίριο, αλλά και σε χρόνο dt, των υψηλών ταχυτήτων που αναπτύσσονται στη μεγάλη οδική αρτηρία. [:elteam] Υπεύθυνος μελέτης: Τάσος Μπίρης Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Κυπριανός Μπίρης, Σοφία Τσιράκη Μελέτη Εφαρμογής: KPPS A.T.E. Στατική μελέτη: Σταμάτης Σταθόπουλος Η/Μ μελέτη: ΤΕΑΜ Μ-Η Α.Τ.Ε. Μελέτη: 2002 Κατασκευή: 2007

Ιδιαίτερα σύνθετο σε λειτουργίες κτιριακό συγκρότημα που περιλαμβάνει θέατρο, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, πειραματικό θέατρο, κινηματογράφο, εργαστήρια, εκθέσεις, μουσείο, βιβλιοθήκη, καταστήματα, κτίριο μουσικής, παιδικό σταθμό κ.ά. Η σύνθεση αποτελεί μια υπαίθρια αγκαλιά στην κατεύθυνση του Νότου και προς το βενετσιάνικο τείχος και το μνημείο του Καζαντζάκη. Κέντρο της είναι μια υπαίθρια πλατεία που ενοποιείται με μεγάλο ημιυπαίθριο μεταλλικό υπόστεγο: έναν πολυεπίπεδο πολυλειτουργικό κεντρικό κοινωνικό πυρήνα. [:elteam]Αρχιτέκτονες: Τάσος Μπίρης, Δημήτρης Μπίρης, Πάνος Κόκκορης Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Γιάννης Ρόζος, Γιάννης Αγγελάκος Στατική μελέτη: Θόδωρος Βουδικλάρης, Νίκος Δέτσης Η/Μ μελέτη: Γιώργος Κοντορούπης, Γιώργος Χριστοφίλης Αρχική μελέτη: 1983 Υλοποίηση αναμορφωμένης μελέτης : 2010

Προτείνεται μια εξελισσόμενη, καμπυλόμορφη γραμμική διάταξη που αξιοποιεί τον έντονο κατά μήκος άξονα του οικοπέδου, ενώ αποφεύγει με τους ελιγμούς της τον δυτικό προσανατολισμό. Στο ισόγειο, η τάξη των υπερκείμενων ορόφων διαταράσσεται καθώς αποσπώνται από τον κεντρικό κτιριακό κορμό ανεξάρτητοι κυβιστικοί όγκοι που περιέχουν κοινόχρηστες λειτουργίες (πχ. είσοδος, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων κ.ά.). Την όψη προς την εσωτερική πλατεία διατρέχει κατερχόμενη από το δώμα προς το ισόγειο μια συνεχής ημιυπαίθρια στοά-πορεία που ενώνει τον κήπο στο δώμα με το καφενείο και ταυτόχρονα γίνεται γραμικός ενοποιητικός κοινωνικός πυρήνας της σύνθεσης. [:elteam] Αρχιτέκτονες: Τάσος Μπίρης, Δημήτρης Μπίρης, Πάνος Κόκκορης, Κώστας Γρηγοράτος, Κωστας Κωστόπουλος Συνεργάτης αρχιτέκτων: Κέλλυ Βρεττού Αρχιτεκτονική μελέτη εσωτερικού χώρου αίθουσας πολλαπλών χρήσεων: Σοφία Τσιράκη Συνεργάτης αρχιτέκτων: Γιώτα Δαλαγγέλη Στατική μελέτη: Θόδωρος Βουδικλάρης Η/Μ μελέτη: Γιώργος Κοντορούπης, Γιώργος Χριστοφίλης Αρχική μελέτη: 1988 Υλοποίηση αναμορφωμένης μελέτης: 2007-2010

Το δημαρχιακό συγκρότημα βρίσκεται σε ένα «δύσκολο» σημείο της πόλης, ιδίως εκεί όπου το καμπύλο όριο του οικοπέδου συναντά τη διασταύρωση δύο κεντρικών οδικών αρτηριών της πόλης. Σε αυτό το σημείο προτείνεται ένας ανοικτός δημόσιος υποδοχέας (μια πλατεία), η οποία αποτελεί και το σημείο έναρξης ενός δημόσιου περάσματος. Αυτό ξεκινά από την περιοχή της Διεθνής Έκθεσης Θεσσαλονίκης και κατευθύνεται προς το «Ρολόι» (ένα κεντρικό σημείο αναφοράς μέσα στην πόλη). Στη συνέχεια διαπερνά μέσα από το pilotis (όπου βρίσκονται και οι δύο κεντρικές είσοδοι του Δημαρχείου) και συνεχίζει ακολουθώντας μια τεθλασμένη πορεία προς τον ανοικτό εσωτερικό πυρήνα του συγκροτήματος. Σε αυτό το σημείο, το δημόσιο πέρασμα διευρύνεται, παίρνοντας το σχήμα μιας αμφιθεατρικής αυλής. Περνώντας αυτή την περιοχή, συνεχίζεται και μετά το Δημαρχείο, συνδέεται με το υπάρχον πεζοδρόμιο και το γειτονικό πάρκο και κατευθύνεται προς την πυκνοκατοικημένη αστική γειτονιά. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το τεθλασμένο δημόσιο πέρασμα διατηρεί σε όλο του το μήκος καθόσον διαπερνά την εσωτερική αυλή, μια διαρκή παράλληλη συσχέτιση με τον κεντρικό εσωτερικό πυρήνα του Δημαρχείου. Αυτός ο πολύ-λειτουργικός εσωτερικός χώρος συνάθροισης έχει άμεση οπτική επαφή με όλες τις εσωτερικές όψεις του κτιρίου. [:elteam] Αρχιτέκτονες: Τάσος Μπίρης, Δημήτρης Μπίρης, Νάση Δημοπούλου, Ρούλη Σαΐτη, Γιώργος Σταθόπουλος, Νινέττα Χριστοδουλέα Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Χρήστος Δακορωνιάς, Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, Αλέξανδρος Συριόπουλος Στατική μελέτη: Νίκος Παγώνης, Νίκος Χρονέας, Χρήστος Κινάτος, Μανόλης Γιαννουλάκης Συνεργάτης πολιτικός μηχανικός: Κώστας Πολυχρονόπουλος Η/Μ μελέτη: Γιάννης Παπαγρηγοράκης, Γιώργος Χριστοφίλης Αναμορφωμένη Μελέτη: 2002 Κατασκευή: 2010

Προτάθηκε από τον ΣΑΔΑΣ για την ελληνική συμμετοχή στα βραβεία “Mies van der Rohe” 2013. Η κατοικία βρίσκεται σε μια αθηναϊκή γειτονιά ιδιαίτερου χαρακτήρα, στις παρυφές του λόφου του Φιλοπάππου. Εντάσσεται σε ένα μικρών διαστάσεων οικόπεδο, ανάμεσα σε δύο μεσοτοιχίες, με κύρια όψη προς το δρόμο και πίσω αυλή. Η λύση γεννιέται από την ιδέα μιας σύγχρονης εφαρμογής του πρωτογενούς κατοικήσιμου «κουτιού», του στοιχειώδους «δοχείου ζωής» κατά τον Ά. Κωνσταντινίδη. Η επιλογή του «κουτιού» και όχι μιας ανοιχτής σύνθεσης «ελεύθερων πλακών», είναι και ο τρόπος με τον οποίο επιτυγχάνεται σε πρώτο επίπεδο και η ένταξη της κατοικίας μέσα στη γειτονιά. Πίσω από το δυνατό όριο της κατοικίας με το δημόσιο χώρο διασφαλίζεται ανεμπόδιστα η ευαίσθητη διαδικασία της κατοίκησης και οι συλλογικές και ατομικές δραστηριότητες του χρήστη οι οποίες στεγάζονται σε μια ρέουσα σπειροειδή χωρική δομή που συγκροτείται μέσω μιας ανερχόμενης αλληλουχίας μέσο-σταθμών. [:elteam] Αρχιτέκτων: Σοφία Τσιράκη Σύμβουλος αρχιτέκτων: Τάσος Μπίρης Στατική μελέτη: Κώστας Πολυχρονόπουλος Η/Μ μελέτη: Γιώργος Χριστοφίλης Μελέτη: 2007 Κατασκευή: 2011

Συμμετοχή σε διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό 2007. Η πρόταση για το μουσείο στηρίζεται στην ιδέα μιας ανοικτής ενεργούς ανασκαφής. Το μουσείο αποτελεί ένα "μη-κτίριο", δηλαδή ένα χωρικό υποδοχέα ο οποίος διαμορφώνεται από το ίδιο το φυσικό τοπίο. Η αρχιτεκτονική παρέμβαση ελαχιστοποιείται κατά το δυνατόν στην κατασκευή ενός στεγάστρου πάνω από τη φυσική κοιλότητα του εδάφους. Η στέγη προσιδιάζει σε μια ιπτάμενη τεθλασμένη μεμβράνη σε μικρή απόσταση από το έδαφος. [:elteam] Ομάδα μελέτης: Τάσος Μπίρης, Άγγελος Αγγέλου, Δημήτρης Παπανικολάου, Σοφία Τσιράκη

Η ανοδική και καθοδική πορεία της ράμπας (η οποία αποτελεί έναν υπαίθριο περίπατο κατά τον διαμήκη άξονα του κτιρίου) έχει μεταφορικό νόημα: αποτελεί μια έντονη αναφορά στο "Ανοικτό Κεφάλαιο", στα Φινλανδικά "Avoin Luku". Πρόκειται για ένα πρώτο "ανοικτό κεφάλαιο" στην κατανόηση του αρχιτεκτονικού χώρου της βιβλιοθήκης, η οποία αποτελεί ένα σύνθετο κτίριο με διακριτές ενότητες, λειτουργίες, χαρακτηριστικά και χωρικές συσχετίσεις. Η ράμπα συνιστά ένα ισχυρό κινητικό σύμβολο: η τεθλασμένη κίνησή της η οποία αιωρείται στο χώρο, διαφοροποιεί και καθιστά διακριτό το κτίριο μέσα στον περιβάλλοντα αστικό ιστό. Με αυτόν τον τρόπο η βιβλιοθήκη αποτελεί ένα διακριτό τοπόσημο μέσα στην πόλη. [:elteam] Ομάδα μελέτης: Τάσος Μπίρης, Κωνσταντίνος Ξανθόπουλος, Σοφία Τσιράκη, Γιώργος Αγγελής. Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Μυρτώ Ματάλα, Λύδα Κρεμμύδα, Κατερίνα Δασκαλάκη, Μάγδα Χαμπάλογλου

Ένας χώρος–υποδοχέας για την Αργώ που προτείνεται ως συμβολικό «σημείο αναφοράς» στην είσοδο της πόλης του Βόλου. Πρόκειται για ένα σύγχρονο μουσείο με κεντρική αναφορά στον μύθο της Αργοναυτικής εκστρατείας και τα συμφραζόμενα του, μέσω μιας ευφάνταστης, αλλά και στοχαστικής περιπλάνησης στους χώρους του. Η σύνθεση γεννιέται μέσα από τη γη ως φυσική επέκταση της, κατ΄ αρχήν μέσω χαμηλών μπετονένιων κεκλιμένων (και φυτεμένων) πρανών. Είναι σαν να αναδιπλώνεται προς τα έξω το έδαφος δημιουργώντας ένα πρώτο, στέρεο, χθόνιο υποδοχέα. Μέσα από αυτόν ξεπροβάλλει ένας δεύτερος, από αντικολλητή ξυλεία (με ανάλογες κεκλιμένες παρειές και αυτός) που σχηματίζει τον κεντρικό εκθεσιακό πυρήνα, όπου τοποθετείται η Αργώ. [:elteam]Ομάδα μελέτης, αρχιτέκτονες: Σοφία Τσιράκη, Σταύρος Κουμούτσος, Ζωή Αλεξανδροπούλου Σύμβουλος αρχιτέκτων: Τάσος Μπίρης Συνεργάτης αρχιτέκτων: Μάγδα Χαμπάλογλου

Συμμετοχή σε διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό 2015. Η πρόταση διαμορφώνεται από τις μέσω καθαρών γραμμικών πτερύγων που σχηματίζουν το αίθριο, δηλαδή τον κεντρικό κοινωνικό πυρήνα της σύνθεσης ο οποίος διατρέχεται διαγωνίως από ένα ισχυρό γραμμικό άξονα–πορεία, με φορά δύσης- ανατολής. Ο καθοριστικός συνθετικός ρόλος του διαγώνιου άξονα ενισχύεται και από τη ροή ενός αβαθούς και στενού αύλακα ανακυκλούμενου νερού κατά την ίδια διεύθυνση με ένα συνεχές ζωογόνο ρεύμα αέρα από δύση προς ανατολή. Τα δύο αυτά στοιχεία, του δικτύου ανακυκλούμενου νερού και του ρεύματος του αέρα, σε συνδυασμό με τη φύτευση του αιθρίου, συμβάλλουν στη διαμόρφωση μικροκλίματος και των οικολογικών συνθηκών που συνεισφέρουν στο «ευ ζην» στο περιβάλλον της Σχολής. Στις, εσωτερικές, προς το αίθριο, όψεις των πτερύγων, εξελίσσεται ένας ελικοειδής περίπατος με κέντρο αναφοράς το αίθριο. Η κίνηση αυτή αναδεικνύει τον κοινωνικό-διδακτικό ρόλο του αιθρίου για την λειτουργία της σχολής, ως «θεάτρου» συλλογικών και ατομικών δράσεων, επαφών, κίνησης, στάσης και συνάντησης, οπτικών φυγών προς την Πανεπιστημιούπολη και το τοπίο. [:elteam] Σε ισότιμη συνεργασία με το Γραφείο Κ. Κυριακίδη και Συνεργατών Αρχιτεκτόνων: Κυριάκος Κυριακίδης, Σταύρος Γυφτόπουλος Συνεργάτες Αρχιτέκτονες: Δανάη Παπαβασιλείου, Δημήτρης Σαγώνας, Ευγενία Τσαγκαράκη Αρχιτεκτονικό Γραφείο Αναστάσιου Μπίρη & Συνεργατών: Τάσος Μπίρης, Σοφία Τσιράκη Συνεργάτες Αρχιτέκτονες: Μάγδα Χαμπάλογλου, Σταύρος Κουμούτσος, Πάνος Μάντζιος

Το κτίριο διαγράφει σπειροειδή ομοιότροπη, καθοδική και ανοδική, εσώστροφη και εξώστροφη κίνηση, στο σύνολο του συνθετικού πεδίου. Η χάραξη της συμβαδίζει διαρκώς με το τριγωνικό σχήμα του οικοπέδου. Ταυτοχρόνως επιχειρεί να συσχετίσει το μουσείο και τις ειδικές λειτουργίες του με τα σημαντικά δημόσια κτίρια της πόλης και τις διαφορετικές καταστάσεις του αστικού ιστού. Η διπλή αυτή κίνηση διατρέχει από άκρου εις άκρο το σώμα του μουσείου. Ο χώρος του συνιστά έναν προστατευμένο χθόνιο υποδοχέα, (ένα είδος «σκάφης») ισομερώς κατανεμημένου εντός και εκτός της γης, κατάλληλου να παραλάβει τα αρχαιολογικά ευρήματα και τους υποστηρικτικούς χώρους του μουσείου. Έτσι, αφενός, μειώνεται σημαντικό μέρος του κτιριακού όγκου και ύψους και αποδίδεται στην πόλη ένα μεγάλο ενεργό πάρκο, ενώ αφετέρου περιορίζεται το φυσικό φως, όπως ζητείται και από το πρόγραμμα, για την κατάλληλη προβολή των εκθεμάτων. H αντίστοιχη ανοδική και καθοδική κίνηση του δώματος του κτιρίου, το σηματοδοτεί ως διακριτό τοπόσημο της πόλης που αναδύεται μέσα από τη γη και κορυφώνεται στη φωτιστική πυραμίδα. Επιπλέον, αυτό αποτελεί φυτεμένη ζώνη εκθεσιακού περιπάτου, συνυφασμένου θεματολογικά με τον ευρύτερο κοινωνικό- πολιτισμικό τομέα δράσης του μουσείου, ως μέρος της ευρύτερης «πολιτιστικής περιοχής». Ταυτοχρόνως, ο περίπατος έχει συνεχή ελεύθερη θέα προς την πόλη, ενώ διαμορφώνει παράλληλα μια ανοιχτή υπαίθρια πλατεία στην καρδιά του μουσείου, στη στάθμη του ισογείου και της κεντρικής προσπέλασης. [:elteam] Αρχιτέκτονες: Σ. Τσιράκη, Μ. Χαμπάλογλου, Σ. Κουμούτσος, Α. Πλιάκος Σύμβουλος Αρχιτέκτων: Τ. Μπίρης Συνεργάτης φοιτητής αρχιτεκτονικής: Π. Νιάρχνος Μελέτη: 2017