Ανεξάρτητες διώροφες μονοκατοικίες σε έντονα κεκλιμένο οικόπεδο. Κάθε κατοικία αποτελεί κύτταρο-στοιχείο ενός κοινού συνόλου που αναπτύσσεται πάνω σε ένα εσωτερικό διαμπερή πεζόδρομο που ενώνει τις δύο κοντινές οδούς. Στο σύνολό της η σύνθεση βρίσκεται στα όρια του οικοπέδου σχηματίζοντας ένα Γ, ενώ ολόκληρος ο ακάλυπτος χώρος αποτελεί εννιαίο κήπο με μια επιπλέον πίσω αυλή. [:elteam] Αρχιτέκτονες: Τάσος Μπίρης- Δημήτρης Μπίρης Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Χριστίνα Γωβέττα, Γιώργος Σταθόπουλος Στατική μελέτη: Θόδωρος Βουδικλάρης Η/Μ μελέτη: Αλέξης Κοκκινόπουλος Μελέτη: 1980 Κατασκευή: 1986

Α' Βραβείο Πανελ. Αρχιτεκτ. Διαγωνισμού, 1984 (ανάθεση σε ξένους μελετητές κατά παράβαση των κανόνων του διαγωνισμού)
Η ασύμμετρη έντονα τεθλασμένη-κυμματιστή κορυφογραμμή της σύνθεσης συνδιαλέγεται με το ήπιο, οριζόντιο τοπίο και την αυστηρά συμμετρική ισοϋψή κυκλοτερή διάταξη του υφιστάμενου Ολυμπιακού Σταδίου. Κατά την έννοια της εγκάρσιας τομής το τμήμα των κερκίδων εμφανίζεται βυθισμένο στη γη, ενώ πάνω από αυτή εκτείνονται οι στεγάσεις των χώρων, οι οποίες αποτελούνται από μεταλλικές χωροδικτυωματικές δοκούς. [:elteam] Αρχιτέκτονες: Τάσος Μπίρης, Δημήτρης Μπίρης, Πάνος Κόκκορης

Η πρόταση αφορά την έρευνα και το σχεδιασμό μικρής ξύλινης κατοικίας (με εμβαδόν περίπου 60 τ.μ.) μαζικής παραγωγής και με δυνατότητα εύκολης και γρήγορης συναρμολόγησης. Περιλαμβάνει θεωρητική και τεχνική ανάλυση, καθώς και τον πλήρη και λεπτομερειακό σχεδιασμό μικρής τυποποιημένης μονάδας-κυττάρου με δυνατότητα παρέμβασης και παραλλαγών από τους χρήστες. [:elteam] Υπεύθυνος μελέτης: Δημήτρης Μπίρης Συνεργάτες φοιτητές αρχιτεκτονικής: Δημήτρης Αντωνίου, Κέλλυ Βρεττού, Μπίλυ Γιαννούτσου, Κώστας Γρηγοράτος

Ο σχετικά μεγάλος όγκος των ζητούμενων κτιριολογικών ενοτήτων (μεγάλη αίθουσα συνεδριάσεων, τέσσερις μικρές αίθουσες συνεδριάσεων επιτροπών, διοίκηση, βοηθητικά), σε αντιπαράθεση με ένα μοναδικό σε φυσική γλυπτικότητα και ιστορική φόρτιση τοπίο, οδήγησε σε μια σύνθεση, στο μεγαλύτερο μέρος της κάτω από τη γη. Στην επιφάνεια του εδάφους υπάρχει μια σύνθεση μεμονωμένων αρχιτεκτονικών στοιχείων που εκφράζουν συμβολικά την ύπαρξη των υποκείμενων χώρων: ένας πεζόδρομος, ένα βυθισμένο κυκλικό αίθριο, ένας μισοβυθισμένος θόλος, μια στέρνα, φωτιστικές σχισμές και οπαία. Ανάμεσα και γύρω τους μπορεί κανείς να περπατήσει ή να σταθεί. Εσωτερικά η αίσθηση του υπόσκαφου χώρου τονίζεται με τον εκ των άνω φωτισμό, τα ρεύματα του αέρα το καλοκαίρι και τη γενική κατεύθυνση προς τον κυρίαρχο βυθισμένο χώρο-μήτρα, την αίθουσα συνεδριάσεων. [:elteam] Αρχιτέκτονες:Τάσος Μπίρης, Δημήτρης Μπίρης, Πάνος Κόκκορης, Μάρω Παπαδοπούλου, Μίλτος Κατσαρός

[:elteam] Συνεργάτης αρχιτέκτων: Ελένη Αμερικάνου Στατική μελέτη: Μανόλης Γιαννουλάκης Η/Μ μελέτη: Γιώργος Χριστοφίλης Μελέτη: 1989 Κατασκευή: 1991

Στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών ερευνητικών δραστηριοτήτων στο ΕΜΠ μαζί με ομάδες φοιτητών έχουν μελετηθεί και κατασκευαστεί τέντες στο χώρο του ΕΜΠ (1979, 1983,1987, 1991), στο εργοτάξιο αναστύλωσης του Παρθενώνα (1986), στο Παγκράτι (1986) και στην οδό Σταδίου (1989). Οι προσωρινές αυτές πειραματικές κατασκευές αποτέλεσαν λειτουργικό εξοπλισμό των αντίστοιχων υπαίθριων χώρων και χρησιμοποιήθηκαν για σκοπούς ψυχαγωγικούς, εκθεσιακούς κλπ. [:elteam] Υπεύθυνος μελετών: Δημήτρης Μπίρης Μελέτες- κατασκευές : 1980-2000